Obrona Wybrzeża 1939 r.

Igor

W piatek o godzinie 18.00 członkowie naszej grupy wyruszyli w kierunku Strońska. Podróż minęła szybko i 10 minut po północy zameldowaliśmy sie w obozowisku usytuowanym koło jednego ze schronów w okolicach miejscowości Zapolice. Bedący już na miejscu Strzelcy Kaniowscy przywitali nas serdecznie i podziękowali za przybycie. Mimo zmęczenia podróżą omówiliśmy scenariusz rekonstrukcji i położyliśmy się spać. Noc była ciepła więc spanie na pozycjach polowych było prawdziwą przyjemnościa. W oddali było jedynie od czasu do czasu słychać przechodzące patrole. O godz. 07.00 pobudka i wymarsz na śniadanie. Około 10.00 zaczęły sie zjeżdżać pozostałe grupy: 51 pułku piechoty Strzelców Kresowych, "Wrzesień 39" oraz "4 pułku piechoty Legionów". Chwile potem zajechała strona niemiecka: "Żelazny Orzeł", "Wrzesień 39" oraz jednoosobowa reprezentacja "Rhein". Po zjedzeniu objadu, ponieważ na polu zaczęła pojawiać się pierwsza publiczności wystawiliśmy patrole, umacnialiśmy nasze pozycje oraz doskonaliliśmy musztrę.
O godzinie 17.00 dowodzący całością zgrupowania polskiego rotmistrz Dariusz Gładysz poprowadził nas w kolumnie dwójkowej na pozycje. Po krótkiej odprawie, dowódcy drużyn zajęli wraz ze swoimi podwładnymi wyznaczone pozycje. Nasza grupa wraz ze Strzelcami Kaniowskimi obsadziła schron wraz z ckm wz. 30 oraz okalający go okop. Z naszej lewej strony swoje stanowisko zajęli żołnierze 51 ppSK a za plecami mieliśmy batalionowy pułk opatrunkowy z SRH "Wrzesień 39". Na przedpole udała sie obsługa granatnika oraz dwa rkm-y a 4 ppLeg. zabezpieczył łączność między stanowiskami. Wyznaczone wcześniej patrole zameldowały, że z lasu wychodzi niemiecka piechota. Okazało się, że to tylko patrol idący przed głównymi siłami. Nasze placówki przywitały Niemców seriami z rkm-ów a wycofujących się spowrotem do lasu "poczęstowała" granatami obsługa granatnika. Od tej pory w naszym okopie nastała pełna koncentracja. Wszyscy obserwowaliśmy las znajdujący sie ok. 700 m przed nami. W tem potężny wybuch w okolicach okopu 51 ppSK, po nim drugi i kolejny. Z lasu wyszła kolumna niemiecka. Nasze placówki ponownie otworzyły ogień. Niestety, silny wybuch artyleryjski zlikwidował obsługę naszego granatnika oraz znajdującą sie nieopodal obsługę rkm-u. Sanitariusze wyruszyli na pomoc ale pod ostrzałem zdołali uratować jedynie jednego żołnierza, pozostali niestety zostali na pastwę wroga. Pododdział niemiecki w dwóch kolumnach posuwał sie w kierunku naszych głównych pozycji tj. w kierunku okopów 51 ppSK. Znajdujący sie tam ckm "pruł" długimi seriami w kierunku zbliżającej sie niemieckiej piechoty. Wielu niemieckich żołnierzy padło ale część z nich podchodziła coraz bliżej okopu. Wówczas obsada naszego okopu na komendę rotmistrza ruszyła tyralierą na lewe skrzydło nieprzyjaciela. Kapral rozwinął nas w tyralierę i krótkimi skokami zaczęliśmy posuwać się do przodu. Ostrzał niemiecki nie słabł ale my niepostrzeżenie posuwaliśmy sie cały czas do przodu. W pewnym momencie padła komenda "Granatami ognia" a już po chwili wszyscy zerwaliśmy się i pognaliśmy jak opętani wprost na stanowiska niemieckie. Widząć to żołnierze 51 ppSK uczylili to samo. Żołnierze niemieccy nie wytrzymali naszego szturmu i po chwili z rękoma do góry wychodzili w naszym kierunku. Wówczas nastała cisza, zgromadzeni, z podniesionymi rękoma do góry Niemcy zostali odprowadzeni do naszego dowództwa. Pozostali na miejscu żołnierze rozeszli sie po niedawnym polu bitwy w celu odnalezienia ewentualnych rannych. A tych, okazało sie było wielu. Tak naszych jak i niemieckich żołnierzy. Wszyscy zostali odprowadzeni lub odniesieni do batalionowego punktu opatrunkowego. Tam została im udzielona pierwsza pomoc. I nie miało znaczenia czy jest to żołnierz polski czy niemiecki.
I tak zakończyła sie rekonstrukcja walk jakie odbyły sie 5 września 1939 roku. Ten fragment wygraliśmy, jednak 69 lat temu bitwa trwała dalej, a jej zakończenie było zgoła inne niż dzisiejsze.
Za zaproszenie nas na w/w rekonstrukcję przez Stowarzyszenie "Strzelcy Kaniowscy" bardzo dziękujemy, również pozostałym uczestnikom serdeczne dzięki. Odwaliliśmy kawał pożądnej roboty !